Ruń krótkotrwałych upraw polowych cechuje się znacznym uproszeniem, bowiem tworzy ją kilka intensywnych gatunków, z reguły 2-3. Zaleca się również komponowanie mieszanek w oparciu o kilka zróżnicowanych odmian hodowlanych tego samego gatunku.
Podstawowym celem doboru gatunków i odmian traw do uprawy jest uzyskanie jak najwyższych plonów. Poza dużą plennością odmiany powinny charakteryzować się dobrym krzewieniem, szybkim odrastaniem po skoszeniu, dużą wartością pokarmową, znaczną odpornością na niesprzyjające warunki pogodowe i choroby (rdze, mączniaka, plamistości).
Najwartościowsze gatunki do uprawy w polu, ze względu na wielkość uzyskiwanych plonów i ich wartość paszową, o LWU=10 (LWU – liczba wartości użytkowej w skali 1-10, uwzględniająca kompleks cech związanych z przydatnością pastewną) to życice (wielokwiatowa, trwała, westerwoldzka, mieszańcowa), kostrzewa łąkowa, tymotka łąkowa i festulolium. Gatunki te mają znaczne wymagania w stosunku do siedliska.
Najlepiej rosną na glebach żyznych i wilgotnych. Mniej wymagającymi trawami, ale o nieco gorszej wartości pokarmowej, są kupkówka pospolita (LWU=9), rajgras wyniosły (LWU=9), stokłosa uniolowata (LWU=8) i kostrzewa trzcinowa (LWU=6). Mogą być one uprawiane na glebach średnich i lżejszych oraz na terenach o mniejszej ilości opadów.
